Λόγω της τοπικοποίησης του λίπους και της χαλάρωσης, το λιπώδες οίδημα συχνά παρερμηνεύεται ως παχυσαρκία ή υπέρβαρο. Ωστόσο, μιλάμε για διαφορετικές καταστάσεις.
+ Μηνιγγίτιδα: πώς να αναγνωρίσετε και να προλάβετε τη νόσο
Το λιπώδες οίδημα (lipedema) είναι μια χρόνια αγγειακή νόσος που είναι πιο συνηθισμένη στις γυναίκες και τείνει να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της εφηβείας, της εγκυμοσύνης ή μετά την εμμηνόπαυση. Συνοπτικά, υπάρχει πρήξιμο και συγκέντρωση λίπους, ιδίως στα κάτω άκρα.
“Το λίπος από το λιπώδες οίδημα συνήθως είναι πονηρό και συγκεντρώνεται σε γοφούς, μηρούς και γάμπες. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν μικρά κόμματα,” εξηγεί η Andrea Ferri Catib, διαιτολόγος, ειδικός σε αθλητική ιατρική και μέλος της Βραζιλιάνικης Εταιρείας για την Μελέτη της Φυσιολογίας (Sobraf). “Η εμφάνιση μωραλέων, πολλές φορές ακόμα και χωρίς τραύμα, είναι συχνή,” προσθέτει. Ο ασθενής μπορεί επίσης να έχει υπερευαισθησία στην αφή, χαλάρωση των συνδέσμων και πολλή χαλάρωση του δέρματος.
Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν την ανισορροπία μεταξύ των ποδιών και του κορμού, την κυτταρίτιδα, την αίσθηση βάρους στα πόδια και την κόπωση. Με την πάροδο του χρόνου, υπάρχει κίνδυνος παραμόρφωσης και προβλημάτων κινητικότητας.
Το λίπος από την παχυσαρκία, σύμφωνα με την Andrea, κατανέμεται πιο ομοιόμορφα στο σώμα. Είναι επίσης ευκολότερο να απομακρυνθεί μέσω διατροφής και φυσικής άσκησης, κάτι που δεν συμβαίνει στην περίπτωση του λιπώδους οιδήματος. Επιπλέον, αυτή η νόσος δεν σχετίζεται πάντα με την υπέρβαρο.
“Πιθανώς υπάρχει γενετική σύνδεση, αλλά κανένα συγκεκριμένο γονίδιο δεν έχει ακόμα εντοπιστεί. Φαίνεται επίσης να υπάρχει σύνδεση με το εστρογόνο, καθώς επηρεάζει κυρίως τις γυναίκες και συνήθως κατά περιόδους όπου αυτό το ορμόνη αυξάνεται, όπως στην εφηβεία και την εγκυμοσύνη,” λέει η Andrea. “Σε άνδρες, οι λίγες περιπτώσεις που έχουν αναφερθεί στην ιατρική βιβλιογραφία ήταν συνήθως συνδεδεμένες με προβλήματα στο ήπαρ ή έλλειψη τεστοστερόνης,” προσθέτει.
Η θεραπεία του λιπώδους οιδήματος απαιτεί ένα διακλαδικό ιατρικό επιτελείο που αποτελείται από αγγειολόγο, αγγειακό χειρουργό, διαιτολόγο, φυσιοθεραπευτή και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ψυχολόγο. Επίσης, διενεργούνται εξετάσεις για την εντοπισμό ενδοκρινικών νοσημάτων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν παρόμοια συμπτώματα.
Σύμφωνα με τον Fernando Amato, πλαστικό χειρουργό και μέλος της Βραζιλιάνικης Εταιρείας Πλαστικής Χειρουργικής (SBCP), η χειρουργία θα πρέπει να είναι η τελευταία επιλογή: “Μόνο μετά από μια περίοδο κλινικής αγωγής πρέπει να προτείνουμε τη λιποαναρρόφηση.”
Εκτός από τη διακλαδική φροντίδα, συνιστάται να αποφεύγετε την υπερκατανάλωση τροφίμων όπως το χοιρινό και το βοδινό κρέας, τα παρασκευασμένα κρέατα, τα αναψυκτικά, τα αλκοολούχα ποτά και τα βιομηχανικά προϊόντα, τα οποία μπορούν να επιδεινώσουν τη φλεγμονή του λιπώδους οιδήματος. Αντίθετα, η τακτική άσκηση είναι πολύ ευεργετική.
